Voorbeeld uit mijn dagelijkse praktijk ‘teamcoaching’:

 

Voor een netwerkorganisatie was ik gevraagd om een vergadering bij te wonen. Ik was uitgenodigd, door de opdrachtgever, omdat er steeds minder professionals naar de vergaderingen kwamen en er niet goed werd samengewerkt. Het doel van een netwerkorganisatie is om zelfstandige ondernemers te laten bijdragen aan het gezamelijke doel en onderling tot een zinvolle samenwerking te komen. Bij deze organisatie was dit niet het geval. De vergaderingen kosten veel energie en leiden niet tot concrete vervolgacties of samenwerking door de professionals.

Tijdens de eerste vergadering stelde ik me voor en legde kort uit dat ik werk met groepen, mezelf inzet voor persoonlijke en professionele groei en omgang met personeel in het algemeen.  De vergadering kostte niet veel energie omdat deze saai was (wat ook nogal eens het geval kan zijn als men om de eigenlijke zaken heen blijft praten en geen persoonlijk risico durft te nemen). Maar omdat er slecht werd gecommuniceerd, weinig blijk van respect was en de algemene houding was desinteresse naar elkaar toe. Deze groep was geen team laat staan een organisatie. Een definitie van organisatie is immers het nastreven van hetzelfde doel..

Het meest opvallende was het haantjes gedrag en het persoonlijk op de man spelen. Beschuldigingen over vermeende karakterfouten en verwijten over miscommunicatie ging heen en weer. Op een punt liep een zelfstandige kwaad weg en een ander rende er even later weer achter aan om hem weer op te halen.

Bij het punt, wat verder ter tafel komt, gaf ik mijn observaties aan. Er was geen duidelijke structuur, men had geen regels over de omgang met elkaar en de voortgang van de vergadering. Ik stelde voor om een vergaderstructuur op te stellen. Met humor kreeg ik de groep mee.

De volgende vergadering opende ik met de voorgestelde structuur en werkwijze. Deze werd gelijk akkoord bevonden en gelijk ingevoerd. Tijdens de vergadering moest ik een paar keer actief ingrijpen omdat de leden terugvielen in oud gedrag maar al met al verliep de vergadering ordentelijk.

De volgende stap was het coachen van de leden om tot daadwerkelijke afspraken met elkaar te komen en samen te gaan werken aan het realiseren van de doelen. Het bleek dat de leden niet duidelijk van elkaar wisten, welke expertises deze hadden en wie ze waarvoor konden vragen. De netwerkorganisatie had de meest essentiële stap in het groepsproces verwaarloosd. Ik stelde voor om de volgende keer de vergadering te gaan leiden in de vorm van een workshop (teamcoaching) gericht op het verbeteren van de samenwerking. Deze workshop werd zeer goed ontvangen, oud zeer werd uitgesproken en het algemene gevoel was van een nieuw begin. De stappen naar concrete samenwerking kon nu worden gezet.

 

 

 

www.anitasmeding.nl